1500 tot 400 v.C. Cacao bestaat al miljoenen jaren en is waarschijnlijk een van de oudste voedingsmiddelen. Oorspronkelijk komt de cacaoboon uit Centraal- en Zuid-Amerika, waar deze in het wild groeide in de tijd van de Olmeken, een van de eerste bekende volkeren in Mexico, in en rond Veracruz tussen 1500 en 400 v.C. Algemeen wordt aangenomen dat de Olmeken de eerste mensen waren die cacao teelden.
 
600 v.C. tot 800 n.C. Van de Maya, een ander Meso-Amerikaans volk, waarvan het grondgebied zich verspreidde over de zuidelijke staten van het huidige Mexico en Guatemala, wordt gezegd dat ze de meeste toepassingen van cacao hebben ontdekt. Ze gebruikten het principieel voor ceremoniële rituelen en feestelijkheden, en - ook heel belangrijk - als herstellend en geneeskrachtig middel. De Maya waren de eerste mensen die cacao als geschenk gaven. Voorafgaand aan een huwelijk vond er dikwijls een onderlinge uitwisseling van cacaobonen plaats tussen bruid en bruidegom om ervoor te zorgen dat ze een gezond, gelukkig en voorbeeldig leven zouden hebben in de ogen van de goden. De goden zelf werden eveneens geheel tevreden gesteld met cacaobonen, die dikwijls bij offerrituelen werden gebruikt.
 
900 n.C. Een andere belangrijke bevolkingsgroep in de geschiedenis van de cacao waren de Tolteken, die rond deze tijd bijzonder machtig waren. Ze geloofden dat de god Quetzalcoatl, afgeschilderd als een gevederde slang, naar de aarde was afgedaald op de straal van de maan, en het cacaozaad met zich had meegebracht. Hij plantte het zaad, cacaobomen bloeiden en groeiden, en hij leerde mensen hoe ze de bonen moesten gebruiken en hoe ze gezonde kwaliteiten van de boon moesten toepassen. De andere goden waren echter woedend op Quetzalcoatl omdat hij dit hemelse voedsel had gedeeld met de 'gewone' mens, en daarom werd hij door de andere goden verbannen. Toen hij moest vluchten, zwoer hij dat hij ooit als een man met een baard en een gewone huid zou terugkeren om de aarde te redden.
 
1502 was het jaar waarin waarschijnlijk de eerste Europeaan de cacaoboon heeft ontdekt. De door Spanje gesubsidieerde Italiaanse ontdekkingsreiziger Christopher Columbus, belandde op het eiland Guanaja, voor de kust van Honduras, tijdens zijn vierde en laatste reis om India te ontdekken. Zoals in die streek de gewoonte was, boden de bewoners hem allerhande geschenken aan. Waarschijnlijk bestond een van die geschenken uit een mand met de kostbare bonen. De Spanjaarden kenden deze bonen natuurlijk nog niet, en hadden er ook geen woord voor. Columbus dacht oorspronkelijk dat het oude, verschrompelde amandelen waren en daarom werd er oorspronkelijk geen notitie van gemaakt.
 
In 1518 belandde Hernando Cortés - een Spaanse ontdekkingsreiziger die werd uitgezonden om het rijk van de Azteken te veroveren - In Mexico. Hij reisde onder verschrikkelijke en vijandige omstandigheden van Veracruz naar de hoofdstad van de Azteken, Tenochtitlan, voor een ontmoeting met Montezuma, de voorlaatste afstammeling in een lange reeks Azteken-keizers. Montezuma, een dynamische en uiterst trotse man, werd vereeuwigd om de grote hoeveelheden schuimende xoco ati (chocolade) die hij dronk voordat hij zijn harem met vrouwen bezocht, een praktijk waarop de legende van de kwaliteiten van chocolade als afrodisiacum is gebaseerd.

< Vorige